ALİ BAĞI KÖYÜ

İlçenin güney doğusunda bulunan Alibağı Köyü, Belpınar, Çakırcalı, Binbaşıoğlu köyleri ve Güzelbeyli Kasabası ile komşudur. Çevresi ormanlık olan köyün Karapınar ve Kozpınar yaylaları çevrede zengin kaynak suları ile tanınmaktadır. Kimler tarafından kurulduğu kesin olarak bilinmeyen köy, ilçeye 25 km. uzaklıktadır. Yüksek ve dik bir yamaçta kurulmuş olan köyün Zile-Artova asfaltından ayrılan 2 km'lik toprak bölümünde kışın ulaşım güçlükle yapılabilmektedir. Demir yolu istasyonu köye 6 km. mesafededir.52 haneden ibaret olan köyde 106 kişi yaşamaktadır. Geliri tarıma dayanan köyün tamamı kıraç olan 1000 dekar arazisinde, buğday, arpa, mercimek, nohut ve fiğ yetiştirilmektedir. 23 traktör bulunan köyde 175 büyükbaş, 200 küçükbaş hayvan mevcuttur. Ekilebilir arazi yetersiz olduğundan kadınlar çevredeki ova köylere tarım işçiliğine gitmekte, erkeklerden ise Nevşehir, İstanbul ve İzmir'e işçi olarak gidenlere rastlanılmaktadır. Arazinin verimsiz ve yetersiz olmasından dolayı köyden kentlere göç olayı görülmektedir. 1969 yılında köylü tarafından yapılan 2 derslikli ilkokul ahşap olup, lojmanı bulunmamaktadır. Halen okulda 40 öğrenci bulunan köyde okur-yazar oranı %80'dir. Köy halkının eğitim ve öğretime karşı ilgisi iyidir. Okulu, elektriği, telefonu bulunan köyde içme suyu ihtiyacı mevcut birkaç çeşmeden sağlanmaktadır. Sağlık sorunlarını ilçede çözümleyen köy halkı arasında ulaşım güçlüğü nedeniyle ilkel yöntemlere başvuranlara da rastlanılmaktadır. Son yıllarda nüfus planlamasına uyanların sayısında artış görülmektedir. Genelde kerpiç-ahşap karışımı olan köydeki evlerin ilk yapılışında temeline kurban kesilir. Çatı katına ulaşınca, çatıya dikilen bir direğe köyde bulunan her aile tarafından ayrı ayrı bir veya iki metre uzunluğundaki patiska bağlanarak, evin kazasız belasız tamamlandığı ifade edilir. Daha sonra eve hayırlı olsun demeye gelenler dayanıklılık ve süreklilik ifadesi olarak bakır kablar getirirler. Evlerde banyo bulunmaz. İki köyün ortak malı olan yunakda banyo yapılmaktadır. Akrabalar arası ilişkiler güçlü olan köyde akraba evliliği yapılır. Birden fazla evlilik hoş karşılanmaz. Kan davası yoktur. Ali, Hasan, Hüseyin,Cafer, Sadık, ibrahim, Bektaş, isimleri yaygındır. Cuma günleri iş yapmanın günah olacağına inanılır. Çiftçilik kutsal sayılır. İlkbaharda bütün köy halkının belirlediği bir günde kurban kesilen eğlence düzenlenen Zeyve ve Hoca Beden ziyaret yerleri kutsal sayılır. Hoca Beden denilen ziyaret yerinde Peygamber sülalesinden bir zatın yattığına inanılmaktadır. Çocuğu olmayanlar, hastalığına şifa arayanlar ve zenginlik isteyenler burayı ziyaret ederek kurban keser, ağaçlara bez bağlayıp dilek tutarlar. Zeyve'yi ziyaret edenler ise kaybettikleri para ve hayvanlarının bulunacağına inanırlar. Köy yakınlarında, bugün ölülerin defnedilmediği, yöreye ilk yerleşen Türklere ait olduğu sanılan ve Tokat Müze yetkililerince kazı yasağı konan bir mezarlık mevcuttur.